بوی پوست پرتقال سوخته ، بوی نم باران ، بوی خاک خيس ،گويی برای آن كه پاييز به وجودمان بنشيند،بايد قدم می زديم در دل بودن هايش.همراه شديم به رنگ زرد و نارنجی و قرمز تا در سلول سلولمان خاطراتی ناب از جنس دوستی و لذت و عشق بر صفحه‌ی تاريخ كودكيمان بنويسيم. همراه با مادرها و دخترها و به بهانه روزی که به نام آن‌هاست، قدم در دل طبیعت منطقه آهار گذاشتیم ‌و نفسمان را از خنکای نسیم پاییزی پاک، پر کردیم؛ و در این راه یاد گرفتیم که چطور می توانیم قدم‌هایمان را بلندتر، نفس‌هایمان را عمیق‌تر و دوستی‌هایمان را محکم‌تر کنیم.