بوی پوست پرتقال سوخته، بوی نم باران، بوی خاک خیس،گویی برای آن که پاییز به وجودمان بنشیند، باید قدم می‌زدیم در دل بودن‌هایش. همراه شدیم به رنگ زرد و نارنجی و قرمز تا در سلول سلولمان خاطراتی ناب از جنس دوستی و لذت و عشق بر صفحه‌ی تاریخ کودکیمان بنویسیم. همراه با مادر‌ها و دخترها به بهانه‌ی روزی که به نام آن‌هاست، قدم در دل طبیعت منطقه‌ی آهار گذاشتیم و نفسمان را از خنکای نسیم پاییزی پاک، پر کردیم؛ و در این راه یاد گرفتیم که چطور می‌توانیم قدم‌هایمان را بلند‌تر، نفس هایمان راعمیقتر و دوستی‌هایمان را محکم‌تر کنیم.